Yep,... ik die dacht "dit overkomt mij nooit!"
Maar na een emotionele en financiële kater kreeg ook ik in 2016 mijn klappen.... ik ging er mentaal onderdoor 😱
Ondernemen is mooi, maar de weerbaarheid, de veerkracht én je mindset op situaties die de revue passeren is van cruciaal belang. En als je dan continue vanuit je hoofd het "hoe" zoekt, dan word je moe. Je hoofd zit vol en de oplossing komt er maar niet uit.
"Vertraag", zei me iemand... maar hoe doe je dit dan?
Mijn toenmalige coach, Lies, die me mijn zelfliefde probeerde bij te brengen en die me liet kennismaken met wat ik wél kon veranderen ipv wat niet, overtuigde me om een Powerwoman retraite mee te doen met Martine in Portugal. Ik, die jarenlang in bedrijven had gezeten tussen de mannen, had een enorme weerstand op het idee dat ik met een 10-tal vrouwen een week op 1 plek moest vertoeven. Toen ik het youtube filmpje zag van de eerste editie kreeg ik instant kortsluiting in mijn hoofd, maar op de één of andere manier was er iets binnen in mezelf waarvan ik het gevoel had "ik moet dit doen".
Die week was de start van iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Naast yoga, meditaties, groepsgesprekken en heel veel tranen, kregen we als opdracht het beschilderen van Portugese tegeltjes, eender wat mocht erop geschilderd worden. Ze gingen dan in de oven en je tekening werd vereeuwigd op het tegeltje. Op zich heel simpel. Maar toch...
Mijn hoofd ging in overdrive,
pfff, kinderachtig,...
ik kan niet tekenen...
zou ik niet zeggen dat ik me niet goed voel?...
Maar wat doe je als kuddebeest?... meedoen..
We kregen allemaal een blanco tegeltje en verf en je start met schilderen.
Wanneer ik het penseel op dat tegeltje plaatste, kon ik met de beste wil van de wereld niets degelijks verzinnen. Wat kan ik nu tekenen? dacht ik bij mezelf. En ik startte met iets gemakkelijk, een zon... de Portugese zon 😍 dacht ik bij mezelf. En met de moment dat het penseel de eerste strepen op het tegeltje tekende, gebeurde er iets vreemds, het was alsof er een shift plaatsvond van mijn hoofd naar mijn lijf. Er kwam een gelukzalig moment over me heen, waarbij ik een vreugdevol gevoel in mijn buik kreeg en ik bleef maar doordoen. Wanneer het klaar was, had ik een gevoel ervaren wat ik al jaren niet meer gevoeld had omdat je zo in die ratrace meedraait dat je dit niet toelaat.
Na deze retraite heb ik mezelf voorgenomen "ik moet iets met creativiteit doen..."
Ik ben beginnen potten draaien, boetseren, zilverkleien, macraméën, haken,... ik heb zelfs onlangs nog een mes gemaakt!
Dit gevoel wil ik "iedereen" meegeven, dit gevoel zorgt er voor dat je vertraagt, dat je opnieuw bewust leert keuzes maken omdat het goed voelt, dit gevoel geeft je de mogelijkheid om van je rit te genieten om zo richting je doel te gaan.
Het zaadje was geplant...
Nog 7 jaar zou ik bouwen aan mijn puzzel, samen met coaches, mentors, retraites, lezingen, seminaries, trainingen en een schat aan boeken & podcasts, die me verder geholpen hebben in de zoektocht naar mezelf en mijn purpose.
Mind2Feel heeft de laatste stukjes in handen, die nog moeten gelegd worden. Mijn missie en die van Mind2feel is samengevat in mijn Manifest.
Herken je je in mijn verhaal, of heb je soms ook nood aan iets wat je hoofd wat kan stillen, of denk je bij jezelf "maar dit is écht niets voor mij, ik ben zo onhandig als iets" en triggert het je op één of andere manier? Dan wil ik je uitnodigen op mijn allereerste workshop van 2025, want ja... ik neem de stap 😅
Kom naar mijn eerste workshop "Creativiteit als verbinding met je buikgevoel" en ontdek zelf wat het met je doet!
Enjoy!
Comments